Türk sineması, 20. yüzyılın başlarından itibaren toplumsal dönüşümlerin bir yansıması olarak şekillenmiş, kültürel belleğin inşasında önemli bir rol üstlenmiştir. Sinema, yalnızca bir eğlence aracı olmanın ötesinde, tarihsel, sosyolojik ve estetik bir olgu olarak incelenmesi gereken disiplinler arası bir araştırma alanı haline gelmiştir. Türk sineması, Yeşilçam’dan bağımsız sinemaya, göç ve kimlik temalarından toplumsal cinsiyet çalışmalarına, dijitalleşmeden politik anlatılara uzanan geniş bir yelpazede akademik ilgiyi üzerine çekmiştir.