Maneviyat insan deneyiminin önemli unsurlarından biridir. Psikoloji ve alt alanlarında maneviyat, maneviyat ile ilişkili yapı ve davranışlar iyi oluş açısından yadsınmayacak bir potansiyele sahiptir. Nitelik ve Nicelik açısından geniş bir literatür, bu potansiyele işaret etmektedir. Günümüz itibariyle manevi deneyimi hem olumlu hem de olumsuz yönleriyle, insan işlevselliğinden ayırmak mümkün değildir. Psikoloji alanındaki deneysel ve kuramsal bir çok çalışmada, alanın oluşmasının ilk zamanlarından bu yana maneviyatın insan zihni, davranışı ve duygusal süreçlerinde nasıl bir işlev gördüğü merak edilerek incelenmiştir. Buna ileveten son yıllarda deneysel psikoloji araştırmalarında ve psikoterapi alanlarında da maneviyat sadece ele alınan bir nesne ve insan deneyiminin bir yönü değil aynı zamanda psikolojik iyi oluş ve işlevsellik açısından da iyileştirici bir dinamik olarak ele alınmaktadır. Bundan dolayı psikoterapi süreçlerinde maneviyatı hesaba katan bir çok yaklaşım ve yöntem geliştirilmiştir.