SİYER AÇISINDAN AHMED b. HANBEL’İN MÜSNED’İ (MEKKE DÖNEMİ)

Hz. Peygamber’in (s.a.v.) hayatını müstakil olarak ele alan siyer ilmi, genel olarak Hz. Peygamber’in fiilleri, sözleri ve takrirleriyle alakalı her türlü haber olan hadis ilmi ile sıkı bir irtibat halindedir. Hz. Peygamber’in hayatının bu iki ilim için mihenk taşı olması, aralarındaki irtibatın sürekli devam etmesini sağlamıştır. Siyer’le alakalı rivayetler hicretin ilk asrında toplanmıştır. Böylece oldukça erken bir tarihte siyerin ve siyer eserlerinin ana hatları şekillenmiştir. Zührî, Süleymân et-Teymî, Mûsâ b. Ukbe ve İbn İshâk gibi ilk dönem meşhur tâbiî ravilerin bu alana dair eserlerinin bulunması bu hususu desteklemektedir. İlk dönem siyer müelliflerinin aynı zamanda birer muhaddis olması, onların siyerle alakalı rivayetleri tedvin ederken senedi kullanmalarına vesile olmuş ve böylece siyerin de usûl bakımından başta hadis olmak üzere diğer İslâmî ilimlerle önemli bir müşterek noktası olmuştur. Bunun yanında siyerin içerik bakımından da hadis ile ortak yönleri bulunmaktadır. Hadis kitaplarında “Meğâzî” bölümlerine yer verilmesi ve siyer kitaplarında Hz. Peygamber’in hadislerinin bulunması buna misal verilebilir.

Kategoriler: Etiketler: