ENGELLİ ÇOCUĞA SAHİP ANNELERİN PSİKOLOJİK İYİ OLUŞLARI: BİR MODEL ÖNERİSİ

“Engelli Çocuğa Sahip Annelerin Psikolojik İyi Oluşları: Bir Model Önerisi” kitabı, iyi oluş kavramını derinlemesine ele alarak, engelli çocuğa sahip annelerin iyi oluşlarını açıklamaya yönelik bir yapısal eşitlik modelinin geliştirilip test edildiği kapsamlı bir araştırmayı okuyuculara sunmaktadır. 5378 sayılı Özürlüler Kanunu’nda özürlü; “doğuştan veya sonradan herhangi bir nedenle bedensel, zihinsel, ruhsal, duyusal ve sosyal yeteneklerini çeşitli derecelerde kaybetmesi nedeniyle toplumsal yaşama uyum sağlama ve günlük gereksinimlerini karşılama güçlükleri olan ve korunma, bakım, rehabilitasyon, danışmanlık ve destek hizmetlerine ihtiyaç duyan kişi” olarak tanımlanmaktadır. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere, engelli birey yaşamını sürdürürken birçok kaynağın desteğine ihtiyaç duymaktadır. Bu kaynakların en başında ise aile gelmektedir. Ailenin, engelli çocuğuna bu desteği sağlamasının ön koşulu ise aile üyelerinin fizyolojik ve psikolojik anlamda sağlıklı olmasıdır.