Müctehid imamlarla birlikte hicri ikinci asırda başlayan fıkhi eğilimler zamanla birer mezhep haline gelmiştir. Daha sonra her mezhep kendi fıkhi görüşünü geliştirmiş ve mezhep fukahası kendi ekolünün fıkıh kitaplarını kaleme almıştır. Hanefi mezhebine mensup fakihlerden olan Ebü’l-Hasen Burhânüddîn Ali b. Ebî Bekr b. Abdilcelîl el-Fergânî el-Merğînânî’nin (ö. 593/1197) “el- Hidâye” adlı eseri bunlardan birisidir. Merğînânî’nin “el- Hidâye” adlı eseri Kudûrî’nin el-Muhtasarı ile İmam Muhammed b. Hasan eş- Şeybânî’nin el-Camiu’s-Sağir’inde mevcut meseleleri bir araya getirerek yazdığı Bidâyetü’l-Mübtedî metninin şerhidir.