TERBİYE-İ İSLAMİYYE

Bir milleti millet yapan unsurların başında mensup oldukları din gelmektedir. Dinin toplumun bütün fertleri tarafından kabul edilip yaşanır hale gelmesi ise ancak din eğitimi ve öğretimi ile mümkün olabilmektedir. Toplumun din eğitimi ve öğretimi konusunda aydınlatılmasının pek çok yollarından biri de bu amaçla yazılmış olan yazılı eserlerdir. Nitekim İslâm’ın ilk öğretmeni olan Peygamber Efendimiz (sav)’den günümüze kadar din eğitimi ve öğretimini kendine dert edinen on binlerce âlim tarafından dinin çeşitli alanlarında sayısız eserler kaleme alınmış, din eğitimi ve öğretiminin hizmetine sunulmuştur. Bunlardan biri de Sultan 2. Abdülhamid döneminde yaşayan, edebiyat, hukuk, din ve ahlak eğitimi alanında eserler veren Nazif Sürûrî’dir. Yaşadığı dönemin İslâm ahlakçılarından biri olarak kabul edilen Sürûrî de bu konuda kayıtsız kalmayarak, çalışmamızın da konusunu oluşturan Terbiyye-i İslâmiyye adlı eserini yazarak din ve ahlak eğitimine katkı sunmak istemiştir.