YÜKSEKÖĞRENİM KREDİSİ KULLANIMININ DAVRANIŞSAL İKTİSAT PERSPEKTİFİNDEN İNCELENMESİ

Bir ülkenin ekonomik anlamda gelişmesinde ve refah içinde yaşamasının ölçütlerinden biri olarak eğitim gelmektedir. Eğitim kurumlarının sayısı bilimin, sanatın ve teknolojinin durumuna paralellik göstermektedir. Yükseköğrenim kurumların sayısı bir yüzyıl öncesine göre önemli bir artış göstermiştir. Yükseköğrenimde okuyan öğrencilerin, temel ihtiyaçlarının karşılanmasına yönelik harcamaları söz konusudur. Bu ihtiyaçlar; barınma, yeme-içme, ulaşım, nakdidestek, sosyal ve kültürel faaliyetleri içeren harcamalardır. Öğrencilerin eğitim almasında ailelerin önemi büyüktür. Ancak kimi aileler, maddi durumları iyi olmadığından öğrencilerin harcamalarını karşılayabilecek konumda değildir. Bu yüzden öğrenciler, bazı kamu kuruluşlarından, özel şirketlerden, vakıflardan ve derneklerden yardım talebinde bulunurlar. Devletler, öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla bazı kamu hizmetleri ifa etmektedirler. Hizmetler, kimi zaman öğrencilerin eğitim durumunu karşılıksız sürdürülürken, bazı faaliyetleri ise düşük miktarlarda harç alarak yürütülmektedir. Ancak bazı yardım ve destekler ise öğrencilerden geri tahsil edilmektedir.